Witam Krzychu.
Obserwuje ten temat od samego poczatku,przyznam,bylem troche sceptyczny, pomyslalem sobie gosciu
zabiera sie za project gdzie jest tak malo informacji, praktycznie tylko kilka zdjec i rysunki Glasa .
JAK SIE POMYLILEM !
Podziwiam Twoja prawdziwie modelarska robote ,oby starczylo Tobie cierpliwosci skonczyc ten project.
To tak przy okazji 2 setnego postu .

Pozdrawiam Wladek.

Krzysiek...Ty sadysto...
Znowu muszę iść się dowartościować do barku

Cześć Władek.
No właśnie sam się zastanawiam co mnie podkusiło, by zabrać się za ten samolot. Byłem chyba w stanie "pomroczności jasnej"
Skoro jednak tyle zrobiłem, to mam nadzieję, że uda się dociągnąć projekt do końca.

Ja nie mam żadnej wątpliwości. To kwintesencja modelarstwa. Tego prawdziwego.

Już nic więcej nie dodam, bo zaraz mnie "modelarze"( czyt. latacze) opier...ą

Pomijając fakt, że nikt nie wie jak powinien wyglądać RWD-22, bo go po prostu nie było, to kwestia malowania jest nie mniej enigmatyczna. Tak jak w przypadku polskiego khaki, tak i barwa samolotów lotnictwa morskiego jest trudna do zdefiniowania. Według materiałów do których dotarłem, jest to kolor określany w tabeli barw Federal Standard jako FS 34410 (szarozielony). Oczywiście żeby było trudniej - żadna modelarska firma produkująca farbki, nie robi takiego koloru, bo i po co? Żaden sprzęt w czasie IIWŚ nie był malowany tym kolorem, tylko ponoć nasze wodnosamoloty. Trzeba więc go zrobić i do tego celu należy zmieszać ze sobą 4 różne kolory Humbrola w odpowiednich proporcjach: 6 cz.- H90, 5 cz.- H34, 1 cz.- H76, 1cz.- H64.

Da to w przybliżeniu taki odcień jak jest potrzebny. Podobno tak były malowane wodnosamoloty Lublin R VIII, R XIII i dwusilnikowy R XX. Malowanie pokazane na modelu kartonowym CardPlane jako kamuflaż dwubarwny jest dla mnie osobiście mało wiarygodne. Może i atrakcyjny, ale już samo określenie jednego koloru (FS 34410) było niezłą łamigłówką, natomiast zdefiniowanie drugiej barwy kamuflażu, to już wróżenie z fusów. Kolejną kwestią jest kolor spodu. Lublin R XIII był malowany na srebrno wraz z osłonami silnika i pływakami, pozostałe Lubliny - w całości na szarozielono oprócz pływaków. Może ktoś podpowie jak podejść do tego tematu?

Mocowanie kabiny zrobiłem klasycznie, czyli kołeczek z przodu i dwa magnesy neodymowe z tyłu. Wklejona wręga ze styroduru z naklejoną gąbką dociska pokrywę kadłuba i zabezpiecza ją przed samoczynnym otwarciem

Trochę prac zajmujących dużo czasu z mizernym efektem wizualnym , czyli pasowanie części.

Początkowo chciałem półkę na akumulatory zrobić przykręcaną aby mieć możliwość wykonania reflektora do lądowania jak w Łosiu. Zrobiłem już nawet elementy mocujące, ale doszedłem do wniosku, że wklejenie tej półki przyniesie większą korzyść niż zrobienie reflektora . Po pierwsze - wzmocni zdecydowanie przód stając się elementem konstrukcyjnym trwale związanym z bokami kadłuba tym samym usztywniając konstrukcję, po drugie - uprości procedurę montażu półki bo odpadnie kwestia gimnastyki z tulejkami, śrubkami i innymi nieprzewidzianymi historiami, po trzecie - stworzy zamkniętą i szczelną przestrzeń z przodu kadłuba. Dlatego też wkleiłem półkę i zalaminowałem połączenie paskami tkaniny 48g.

Do zamontowania elementu kadłuba pod skrzydłem, zrobiłem tulejki prowadzące z duralu (wklejone w spód kadłuba) i nagwintowane tulejki z mosiądzu jako nakrętki.

Napęd steru wysokości jest realizowany dość długim (1000mm), sztywnym popychaczem wykonanym z listwy balsowej 13mm zeszlifowanej na ośmiokąt i wzmocnionej rowingiem węglowym. Całość bardzo lekka i sztywna. Snap kulowu dokręcony do dźwigni śrubką nierdzewną M2.

Laminatowe owiewki silników mocowane są przy pomocy wkrętów . Być może nie jest to rozwiązanie zbyt ambitne, ale za to najprostsze i skuteczne. Aby nie "usmażyć" regulatorów, wykonałem otwory wentylacyjne w owiewkach.

Dzięki uprzejmości kolegi Andrzeja (jendrek) udało się odtworzyć godło II Eskadry Bliskiego Rozpoznania MDLot w Pucku i taką kalkomanię mam nadzieję wykonać i nakleić na RWD-22.

Przeglądałem ostatnio w tej książce informacje o samolotach morskich pod kątem Twojego modelu.
http://www.ksiegarnia.historyczna.com.pl/pl/p/POLSKI-SAMOLOT-I-BARWA-19181939-oprawa-miekka/561
Może Ci się to przyda do uzupełnienia informacji o malowaniu i oznaczeniach.

Posiadam ją w swoich zbiorach i korzystam.

Drugi tom, lata 1940-1945 kupiłem z 25% zniżką, bo za każdą kupioną książkę stemplują mi na karcie i po dziesięciu stempelkach jest ta zniżka.
Teraz już zacząłem u nich trzecią kartę zakupów.

Początek malowania. Najpierw szpachla natryskowa Motip i szary podkład, potem srebrny na dolne powierzchnie.

I wszystko popsuł, teraz nikt nie uwierzy, że sam go budował...

Jak już farba w robocie to i koniec blisko.
Trudno się doczekać oblotu, ale trzeba wytrzymać.

Pomalowałem kolorem FS 34410 czyli polskim morskim.

Coraz bliżej finału.

Aby zrobić przezroczysty nos, musiałem najpierw wykonać stół podciśnieniowy. Jako pompę wykorzystałem odkurzacz warsztatowy. Ponieważ nie robiłem jeszcze kabin taką technologią, zakupiłem 4szt. tworzywa PET 0,5mm i ilość okazała się na styk, bo dopiero czwarta sztuka wyszła w miarę dobrze.

Taaak... bawi Cię to? Yhy... masz radochę? Co, czujesz się guru, co?
Za każdym razem, jak czytam tutaj Twój post to mam doła
I za to Cię lubię

Czy można prosić o to, aby przynajmniej zdjęcia się nie wyświetlały w tematach Krzyśka
Mam ograniczoną wyobraźnie, więc z czytania samego tekstu, nie będzie mnie tak dołowało
Quźwa, coraz ładniejszy ten model się robi, co wydawało się już nie możliwe

Trochę już myślałem, że Krzysiek ostatnio się obija, a On ... stoły budował
Bardzo proszę o zdjęcie na koniec roboty ze wszystkimi kopytami, stołami i osprzętem pomocniczym.
Wyszła z tego niewątpliwie niezła fabryka.

Jak zwykle niecierpliwie nie mogę się doczekać końca budowy.

Miałem przymusową przerwę w pracy nad modelem ze względu na permanentnie przedłużający się remont modelarni, ale nie mogłem odmówić sobie przyjemności "zdołowania" szanownego towarzystwa

I to się Tobie wybitnie udało Ale model i tak fajniejszy od "doła"

Niedobry Ty. Dzisiaj jadę wyrzucić wszystkie zaczete modele.

Wysłane z mojego GT-S7560 przy użyciu Tapatalka

Gdybym wiedział, gdzie ten cały Ełk tobym pojechał i normalnie mu nadgarstki połamał.... w pięciu miejscach.

Jak będziesz jechał wstąp po mnie..

A tak poza - to chyba pierwsza relacja z budowy modelu która wzbudziła tyle negatywnych odczuć u oglądających

Krzysiek, sprężaj się, bo nie zdążysz do Wylazłowa.

Karol, nie da rady. Co prawda model jest prawie gotowy, ale muszę jeszcze przemyśleć mechanizm zrzutu torpedy. Mam co prawda kilka koncepcji, ale jestem za leniwy i szukam rozwiązań najprostszych.
Poza tym Motylasty do Wylazłowa miałby bliżej, a ja chcę mieć całe nadgarstki

Skubany, nie dał się zwabić

A już myślałem, że dane mi będzie doknąć Cataliny

Krzysiek, a do Skarżyska się wyrobisz? Może tam Motylasty nie przyjedzie...

Do Skarżyska wyrobię się...chyba

A spróbuj nie...

Jeśli wytrzymasz tak długo to we wrześniu wybieram się pojechać do brata na grzyby w tamte okolice...

Powalczyłem trochę z mechanizmem zrzutu torpedy. Początkowo chciałem zakupić coś gotowego, ale w końcu doszedłem do wniosku, że takie ustrojstwo to ja mogę sam wyrzeźbić. Oczywiście konstrukcja jest jak najprostsza, a działanie niezawodne (mam nadzieję).

Tak pomyślałem, że znów się poznęcasz nad nami.
A co tam, znęcaj się, zawsze to bliżej do oblotu.

Szybki czas zacząć

Teraz trochę prac nad mocowaniem torpedy. Elementy sklejkowe wycięte są z dwóch warstw sklejki 1,5mm sklejonych ze sobą pod kątem 90stopni, aby zachować sztywność ramion podtrzymujących torpedę. Dodatkową są skręcone szpilkami ze szprych.