Lepią się ładne modele Minimoa - Wojtaka i Konrada wstyd tak zostawać w tyle i nic nie robić .

Od dłuższego czasu chodziła za mną jakaś półmakieta . Pomysłów w głowie cała masa ale też i twarde realia codzienności zweryfikowały marzenia.
Wybór padł na szybowiec, koniecznie polski, rozpiętość w granicach 3000 do 3500. Tak się złożyło, iż niedawno w sklepie http://www.modelpartner.ig.pl/ pojawiła się SZD-39 Cobra 17 firmy ELJOT idealnie pasująca do mojego hangaru.
Dziś dotarło do mnie w olbrzymie pudło z modelem, bez uszkodzeń choć osobiście lepiej bym zabezpieczył drobne detale przed przemieszczaniem w kartonie.

Zestaw do budowy szybowca składa się z kadłuba, statecznika poziomego i steru kierunku z laminatu. Skrzydła posiadają rdzeń styropianowy wzmocniony tkaniną szklaną ze sklejkowym półdzwigarem. Pokryte są w całości fornirem abachi i posiadają zamontowane metalowe hamulce aerodynamiczne o długości 250mm.
Dane:
Rozpiętość: 3400 mm
Długość: 1400 mm
Powierzchnia nośna: 53 dm
Masa podana na stronie całego zestawu to 2350 g.
Profil HN-163 - stosowany w F3B

Elementy i ich masa:
Kadłub – 500 g,
Skrzydło lewe - 634 g,
Skrzydło prawe - 620 g,
Galanteria w postaci: wręgi, półki na serwa, zawiasów steru kierunku – 50 g,
Statecznik poziomy – 80 g,
Ster kierunku – 56 g,
Bagnet stalowy – 280 g,
Ramka wiatrochronu – 62g,
Wytłoczka wiatrochronu – 66g,
Masa całkowita: 2338g czyli prawie tyle ile podane jest w ofercie.

Kilka słów pierwszych wrażeń. Elementy z laminatu wykonane bez żadnych skaz i zastrzeżeń. Skrzydła solidnie wykonane i wykończone. Generalnie nie mam żadnych zastrzeżeń jeśli chodzi o jakość wykonania.
Brak jest jakiekolwiek instrukcji (wyślę mail z zapytaniem) ale przydało by się wiedzieć jak ustawić środek ciężkości i wychylenia na elementach sterujących. (dla mnie to nie problem) Nie ma też żadnej galanterii w postaci snapów, dźwigienek, orczyków itp. Powyższe braki mi nie przeszkadzają bo i tak będę robił model po swojemu.
Niebawem coś naskrobie o wstępnej koncepcji wykonania tego modelu.








Cdn...

brzydkie toto ....

no co ?

jak będzie za słodko to pomyślicie ze znów zaglądacie na pudelka...

Zastanawiałem się bardzo poważnie nad tym modelem. Nie mogłem się zdecydować czy COBRA czy Minimoa. W zasadzie to Wojtek pomógł mi podjąć decyzje bo i jemu spodobała się Minimoa.
Model piękny mam nadzieję, że będzie wszystko pasowało jak ulał.

Krzysiek gratuluje piękny model.
Już to widzę jak trzy takie piękne ptaszki latają na tym samym niebie.

Prorokiem nie jestem ale cosik mi się wydaje, że na Żarze i Wilczych Laskach szykuje się sympatyczna ekipa "Big Gliders"
Konrad zacząłeś już cosik grzebać w minimoa? Moja nadal w kartonie.
Jakby ktoś miał na zbyciu kilka wolnych godzin, to chętnie przygarnę

gdyby mi ise udało..... byłby ciągacz,,,

No to niech Ci się uda, no.

Wszystko pasuje jak ta lala własnie skończone składanie na sucho. Roboty co niemiara oby tylko do marca była kiepska pogoda i nie kusiło mnie na latanie






Krzysiek ma racje to paskudztwo ale z braku laku i kit dobry

Prace trwają obecnie w sferze rozważań.
Mój model ma z założenia przypominać oryginał, ale raczej do codziennego latania udziału w piknikach i zlotach modelarskich oraz popularyzacji polskiej myśli technicznej.
Powstaje więc kilka istotnych spraw do przemyślenia:
1. podwozie, które w oryginale miało specyficzny sposób chowania, i tu pomysły:
- robię bez podwozia,
- ze stałym kołem (ułatwi starty za holownikiem),
- budowa całego zespołu jak miał oryginał,
2. oryginał posiadał statecznik poziomy płytowy w modelu jest bardzo pięknie zrobiony na stałe przykręcany statecznik poziomy z ruchomym małym sterem wysokości:
- robię nowy i przerabiam na płytowy,
- pozostawiam jak jest.
3. wiatrochron w oryginale był odsuwany do przodu z górną częścią dziobową kadłuba, model posiada wiatrochron uproszczony z ramką i oszkleniem (bardzo pienie wykonany i dopasowany) jak na zdjęciach przedstawionych wcześniej:
- tnę kadłub i przerabiam,
- pozostawiam bez zmian.

Padło pytanie o kadłub i jego solidność, posiada on dużą powierzchnię i jest obszerny zatem pod naciskiem w niektórych miejscach się ugina sprawiając wrażenie delikatnego wykonania. Ten typ tak ma , trzeba więc tu i tam wzmocnić poprzez danie rowingu węglowego oraz wręgami, półwręgami. Cdn…

dałbym tak :
1- stałe..najbardziej praktycznie najmniej awaryjne
2- zostawić....
3- a komu to przeszkadza....

musisz wybrać czy praktyczność czy makieta

No to ja też swoje trzy gorsze.
Podobnie jak przedmówca koło dałbym stałe. Wygodnie, praktycznie i bezpiecznie podczas holowania.
Co do statecznika to jak będziesz miał wenę to dorób płytowy a jak nie to zostaw bo na zdjęciach wygląda bardzo ładnie.
Co do wiatrochronu to szkoda by mi było ciąć kadłuba. Ale faktycznie COBRA miała bardzo fajny i oryginalnie odsuwany. Ja bym zostawił tak jak jest. Będzie stał zamknięty to i tak nie będzie widać.

Odniosę do dwóch pierwszych punktów.
Cobra do szybowiec o drapieżnej sylwetce, stworzony do szybkiego lotu, lotu z "pazurem"
Podwozie, jak napisałeś, w Cobrze jest bardzo specyficzne, ale wygląd Cobry w locie , akrobacji , czy innych takich, z kółkiem na wierzchu... tutaj masz dylemat, moim zdaniem bardzo duży. Próbował bym zrobić jednak zamykane-chowane.
Usterzenie poziome. Tutaj rozbijają się moje wszystkie plany budowy tego szybowca. Wiem dokładnie jak to wygląda w oryginale - mam kupę godzin na niej wylatane - ale jak zrobić to w modelu, nie wiem. Osobiście zostawiłbym jak jest. Pewnie z tego samego powodu co pisałem wyżej, producent modelu zrobił tak jak zrobił.
Gratuluję zakupu, świetny szybowiec i model. Na mojej krótkiej liście szybowców, które chciałbym zbudować, niezmiennie NUMER 1!

Producent zrobił to w ten sposób bo niezwykle cięzko jest wykonać precyzyjnie działający statecznik pływający który nie zachoruje zaraz na luzy w stawach a do tego wykonac go lekko a łoże odpowiednio mocne do akrobacji ....

długie zdanie mi wyszło ale chyba wiadomo co miałem na myśli .
Tylko raz dałem się namówić na pływający poziomy w układzie T - cały czas coś poprawiałem..
Może to ja nie potrafiłem tego zrobić wystarczająco solidnie ? Ale fakt jest taki że niewielu producentów modeli się na to decyduje


Obiecuję Nawiedzić Ciebie przy pierwszej wizycie w Bydgoszczy - osobiście połamię Tobie wszystko co lata byś w spokoju mógł poświecić się budowie

Co do podwozia to albo bawisz się w zrobienie chowanego i zamykanego albo robisz bez koła. Jakoś nie pasi mi kobra w locie z wywalonym kołem.
Ster wysokości zostaw tak jak jest, chyba że szukasz kłopotów. Prędzej czy później pojawią się luzy.
Odsuwana kabina to bajer, jakby jeszcze zrobić to na małym silniczku krokowym, to full wypas ale czy jest Ci to potrzebne? Jak masz ochotę to się baw.

Co do chowanego koła to może to ustrojstwo załatwiło by sprawę
http://www.hobbyking.com/hobbyking/stor ... 18_8g.html

Dziękuje za wszystkie uwagi, i liczę dalej na burzę mózgów.
Jest mnóstwo czasu ale ruszam z pracami, zatem model będzie w prostej konfiguracji, do codziennej eksploatacji. Zawsze można zrobić drugi kadłub w wersji bardziej makietowej nad czym się mocno zastanawiam.

To się nie ma co zastanawiać, tylko jak masz warunki, możliwości i umiejętności toi rób drugi kadłub, bo jeszcze Cię wena opuści i co?

Kilka zdjęć "pasowania" steru kierunku na sucho. Rozwiązanie mocowania identyczne jak w SZD 55 PROMYK JISPRO

Kadłub został nawęglony , nie jest to finezyjna robota zwłaszcza w ogonie ale newralgiczne miejsca są powzmacnianie. Dużo łatwiej i bardziej elegancko można by to zrobić w formie w trakcie produkcji . Na rowing została także położona tkania szklana.

Krzysztof czy przewidziana jest wręga w okolicach natarcia (tylna część kabiny) czy kadłub będzie cały taki pusty bez wręg?
(Kurcze mam nadzieje że pokapujesz się o co mi chodzi )

Będzie wręga jak piszesz, będą wręgi jeszcze wstawione za spływem ale nie wszystko na raz

Jasne że nie wszystko na raz. Pytałem bo w naszych kadłubach są już wklejone przez producenta i nie ma możliwości wzmocnienia takiego jak u Ciebie.

A co do estetyki to nie ma się czym przejmować. Ma działać a widać przecież nie będzie.

Wczoraj udało mi się pomierzyć model celem określenia zakresu położenia środka ciężkości, wyszło mi to w granicach 74-87 mm od krawędzi natarcia. Korzystałem z programu na stronie Piotra Piechowskiego, który sprawdził mi się w innych modelach.
W związku z brakiem podwozia w tej wersji, postanowiłem zwiększyć zakres użytkowy modelu poprzez wyposażenie w hak do holu gumowego/wyciągarkowego. Męczy mnie natomiast problem napędu steru wysokości, teoretycznie w stateczniku pomieszczą się nawet dwa serwa. Duży skos statecznika powoduje konflikt popychacza ze sterem kierunku. Widziałem w mniejszych modelach Cobry podcięte lub posiadające rowek stery kierunku dla popychacza, nie chce jednak tego robić z ładnie wykonanym laminatowym sterem mojego modelu. Pozostanie więc napęd poprzez bowden, który i tak trzeba dobrze powyginać, chyba że ktoś ma inny pomysł?

Cóż ... pochowanie wszystkiego w stery też jest moją zagwozdką w Ogarze .... o ile kierunek bez problemu to z wysokością już jest zagwozdka

Coś takiego wpadło mi do łba. Ten powyginany popychacz ze sztywnego stalowego drutu. Minusem jest to, że dźwignia na serwie jest bardzo krótka.

Im niżej serwo w sterze kierunku tym dźwignia serwa może być dłuższa.

Poniżej kilka zdjęć które zrobiłem dla zobrazowania sytuacji.

1. Najdogodniejsze położenie serwomechanizmu

2. To jest optymalne dla ruchu orczyka serwa w stateczniku

3. Pojawił się pomysł z wygięciem popychacza


...ale stary znajomy podpowiedział trochę inne rozwiązanie, które jestem skłonny zastosować.

Serwo jak najwyżej w stateczniku orczyk wychodzi na zewnątrz przez mała szczelinę.

Krzysztof chyba myślimy otym samym. Pozostaje ewentualnie kwestia ominięcia śrub mocujących statecznik poziomy do pionowego.

im wyżej dajecie cięzar serwa tym łatwiej o przekręcenie belki
mały cięzar ale na długiej dźwigni....
tak źle i tak niedobrze

... nie miała baba kłopotu to sobie Kobrę kupiła , ale lubię takie zagwozdki zwłaszcza jak mi pomaga kupa innych userów

poczekaj na tę drugą kobrę... wtedy to mnie będziecie krytykowac

Krzysiu czyżbyś też oszalał , ale była by równowaga sił w powietrzu
Na krytykę jestem raczej odporny, a konstruktywną przyjmuję z chęcią. Człowiek uczy sie całe życie a i tak umiera durny. Męczy mnie za to postawa starych doświadczonych modelarzy posiadających duże doświadczenie i wiedzę praktyczną którą się boją przekazać. Oczywiście nie chce tego uogólniać są i tacy którzy, dają cenne rady wskazówki ale to raczej mniejszość.
Żeby się nie rozpisywać poza temat czasami lubię prowokować do dyskusji i krytyki bo temat był by nudny i od razu można by było pokazać model po oblocie jeśli takowy by przetrwał .

No i jak Krzysztof podjąłeś już decyzje co do steru wysokości?
Na pfm-ie widziałem kilka rozwiązań. Mi osobiście podoba się to z tą dźwignią w kształcie litery "L".
Co do luzów o których pisali chłopaki to można je bardzo mocno zminimalizować lub nawet wyeliminować.
Oś dał bym na nimi łożysku, a snapy kulowe przykręcane na M2 lub M3 z bezpiecznikiem, żeby nie wyskoczył.
No ale ja mam jeszcze za mało doświadczeń więc to tylko takie sobie dywagacje.

Ja też

Cały czas kombinuje nad rozwiązaniem najbardziej optymalnym niekoniecznie prostym, dam znać jak coś zmajstruje.
Napęd steru wysokości wiąże się z rozplanowaniem i zabudowa całe statecznika plus i serwo steru kierunku więc zmiennych do ogarnięcia jest wiele a doświadczenia brak z taką technologią

Rozważyłem wszystkie zaproponowane rozwiązania, i kilka przetestowałem.
Ograniczenia jakie wynikły z konstrukcji płatowca to gniazda śrub mocujących od góry statecznik poziomy, dźwigar statecznika z zawiasami steru kierunku, wąski statecznik w rejonie natarcia oraz jego szczytu (ogranicza ruchy orczyka). Dodatkowo moje fanaberie, to : dwa serwomechanizmy dla steru wysokości i kierunku w ogonie, możliwość relatywnie łatwego dostępu do serw dla wymiany w warunkach lotniskowych (nie wklejane). Jak najmniejsza ingerencja w oryginalne elementy płatowca i zasada więcej w środku mniej na wierzchu.

Zmontowałem sobie wczoraj wszystko na sucho podpiołem serwomechanizm do odbiornika i zacząłem się bawić ułożeniem serwomechanizmu, machaniem orczykiem serwa oraz wyginaniem optymalnie popychacza. Po jakimś czasie więcej niż dłuższym udało się dobrać optymalne wygięcie popychacza i zadowalające mnie działanie całego układu. Dostęp do serwomechanizmu będzie przez otwór wycięty w dźwigarze statecznika pionowego.

Zostało także wykombinowanie napędu steru kierunku. Kadłub posiada w tyle z obu stron dwa ładne wyprowadzenia do sterowania typu pull-pull. Chciałem wykorzystać jedno z nich ale jakoś nie pasuje mi kąt wyjścia popychacza w stosunku do osi steru. U podstawy wytnę okrągły otwór montażowy, tam wstawie serwomechanizm i wyprowadzę popychacz pod kątem prostym do osi steru co da mi dobrą prace całego układu oraz dostęp do serwomechanizmu.

Dziękuje wszystkim za cenne uwagi i pomysły, które zmusiły mnie do myślenia.

Na tym koniec mojego marudzenia – patrząc na szybowiec nie widzę już większych problemów.


Ps. łazi mi po łbie silnik w Kobrze ale syn powiedział, że wówczas pozbawi mnie praw rodzicielskich

mam plany czeskiego szybowca z statecznikiem ''T'' dość ciekawe rozwiązanie steru wysokości.Model''sheriff''
Próbowałem przesłać plik ale mi nie wychodzi ,szybko naszkicowałem jakie jest tam rozwiązanie tego napędu.



Udało mi się wydrukować ,to zapodam jak to wygląda na planie.





Może takie rozwiązanie przyda się innym też

Grzegorz, ciekawe rozwiązanie warte zapamiętania, też kombinowałem aby oś kierunku była popychaczem ale jakoś w moim modelu to nie pasuje. Na razie robota leży bo pracy zawodowej dużo, a w czasie wolnym pogoda jeszcze lotna to sobie wolę polatać . Jedynie co idzie to kompletowanie wyposażenie . Do wiosny daleko …

Co będzie ostatecznie latało w modelu oprócz zbędnej sklejki i nadmiaru węgla .
Sterowanie:
Hitec HS-85MG -ster wysokości i kierunku,
Turnigy 555MG - lotki
TowerPro MG16R - hamulce
Zasilanie:
Pakiet Rhino 1750mAh 2S
Regulator napięcia E-MAX 8/15A UBEC na wyjściu 6V

Edytownane ponieważ Cobra dostanie silnik niestety wyższa konieczność - jaki napęd to niebawem

Jak zwykle ciągle brak czasu aby usiąść spokojnie przy modelu. Na razie robię drobne prace dekoracyjne. Została sklejona rama kabiny z oszkleniem, zrobione mocowanie całej osłony do kadłuba z zamkiem. Pomalowałem też ramkę oszklenia będącą zarazem maskownicą klejenia. Jak to przy malowaniu drobnych elementów bywa godzina maskowania i przygotowania a samo malowanie to parę sekund.
Ramka jak dobrze wyschnie będzie jeszcze wypolerowana aby nie odbiegać od połysku kadłuba. Tworzywo przed lakierowanie zostało odłuszczone i zmatowione drobnym papierem wodnym, aby się lakier dobrze trzymał.

Życie łazi swoimi ścieżkami i niestety projekt holownika także dla mojej Cobry został wstrzymany ze względów wyższych.
Zweryfikowałem więc swój projekt w kierunku elektryfikacji Cobry a, że nie jest to żadna makieta nawet półmakieta silnik jej nie będzie zbytnio przeszkadzał. (pozazdrościłem Wojtkowi i Konradowi). ). A latać się chce .
Policzyłem sobie zakładaną masę wyposażenia do lotu i wyglada to jak w tabeli.
Dodatkowo przy liczeniu środka ciężkości wyszło, iż powierzchnia modelu jest większa jak podaje producent i wg. moich obliczeń wynosi 62 dm.

Krzysiek ten silnik nie będzie taki trochę na styk. Tak mi się wydaje, że trochę długo możesz windować się na rozsądną wysokość. Wiem, że to nie ma być pylon czy jet ale... tak sobie na brudno myślę.

Wiedziałem, że ten silnik może budzić kontrowersje .
Czytając i przeglądając wiele wątków z dobierania silnika do elektoszybowców widzę panującą tendencję do mocnego przewartościowania zespołu napędowa w myśl zasady niech moc będzie z tobą a zazwyczaj ciąg równy masie modelu. Nic w tym złego tylko po co? Zawsze w doborze napędu kierowałem się swoim zdrowym rozsądkiem, zasobnością portfela i masą całego zespołu napędowego. Silnik RAY wyglądają skromnie w tabelach ale nigdy się nie zawiodłem na nich z powodu ich słabości. Dla przykładu w modelu AVOCADO miałem silnik RAY o mocy 400 W a model ważył koło 2 100 g śmigło 9x6, wielu niedowierzało że to poleci i pukało się za plecami w głowę, a model więcej niż przyzwoicie wdrapywał na pułap, robiłem pięć wind na około 400-500m co pozwalało mi przy braku termiki polatać koło 40 minut. Nie robiłem tego w czasie 30 s na 900 m ale ja byłem zadowolony.
Wracając do sedna policzyłem sobie kilka konfiguracji silników brany jeszcze był pod uwagę Dualskay 900 W/1020 KV – następny rodzaj silników które bardzo lubię i mam zaufanie no wyszło mi ze RAY jednak wygrał.
Z moich wyliczeń wynika:
- ciąg zespołu na Śmigiele 11x7- 2920g,
- prędkość statyczna 123 km/h,
- prąd 58.2 A,
- czas pracy na pakiecie 3000 mAh - 3 min 56 sek.

Wiem, że moja Cobra z tym silnikiem to nie Ferrari

Przy okazji znalazłem artykuł w FMT z modelu o podobnych gabarytach i prawie identycznym silnikiem na, który warto zerknąć, potwierdza raczej to moje pomysły.
http://www.vth.de/fileadmin/archiv/pdf/ ... 09_098.pdf